Film opowiada ciekawą historię ale jednak do bólu przewidywalną. No i niestety źle oprawioną. Po pierwsze okropna scenografia. Wszystko szalenie sztuczne i sterylne - można się tłumaczyć że to był specjalny zabieg filmowców, ja jednak uważam że nawet sztuczność i sterylność trzeba umieć zrobić dobrze przekonywująco. Po drugie fatalna muzyka. Po trzecie kiepska gra aktorska (za wyjątkiem Hoffmana, przyznaję że podołał roli). Po czwarte fatalna dynamika filmu (ja wiem że to nie film w którym najważniejsza jest akcja ale jakieś elementarne zabiegi usprawniające dynamikę znajdują się nawet w dramatach psychologicznych). No i po piąte - najważniejsze. Jeśli to ma być studium uzależnienia od hazardu to jest ono bardzo "książkowe" bez cienia nieprzewidywalności. Ot klasyka - facet się wciąga, potem coraz bardziej nakręca, cierpi na tym ktoś mu bliski, w końcu zaczyna tracić fortunę i zdaje sobie sprawę że jest uzależniony. W międzyczasie kilka zbliżeń na fizjologiczne aspekty uzależnienia (tiki nerwowe, pocenie się, nieustanne poczucie zagrożenia). Na koniec w napisach zasłużona kara i happy end. Widz usatysfakcjonowany bo słusznie posadzili go za oszustwa a jednocześnie facet się poprawił bo już nigdy więcej nie zagrał.

Podsumowując. Kompletnie nie rozumiem przyznania znaku Filmweb Poleca. Miał być biograficzny dramat psychologiczny o ciężkim klimacie, a wyszło ponad 100 minut sterylnej nudy. Będe łaskawy i wystawię 5/10 bo mimo wszystko gniot to nie jest. Jeszcze tylko dodam że jak ktoś chce zobaczyć jak powinien wyglądać film o hazardzie w ciężkim ale stylowym klimacie to polecam serdecznie "Sydney" (swoją drogą tam także zagrał P.S. Hoffman)